De voorlaatste week!

Het is alweer even geleden dat ik nog een blog heb geschreven, hoe verder deze drie maanden vorderen des te minder tijd hebben we precies.
Onze bachelorproef is ondertussen ingeleverd, als we terug zijn moeten we deze enkel nog presenteren en dan zijn we klaar. Hier hoeven we dus voorlopig even niet meer aan te denken.

Vorige week dinsdag zijn we opnieuw voor twee dagen naar sao Martihno getrokken, deze keer geen auto gehuurd, maar namen we de bus. Even weg van Coimbra deed ons allen heel veel deugd. Woensdag was het heel goei weer dus hebben we hele dag aan het zwembad gelegen, resultaat was dat we allemaal goed verbrand waren. We zagen ook eens de zon ;)

Donderdag zijn we dus wijselijk uit de zon gebleven en hebben we op een terrasje met zicht op de baai genoten van de rust.

Verder kregen we alweer bezoek, deze keer van de klas. De laatste keer een rondleiding door Coimbra, weer drie dagen veel gaan eten en gedronken en hen uiteraard het uitgaansleven laten leren kennen. De ideale afsluiter van ons mini weekje verlof!

Op stage gaat het zijn gewone gangetje. Wanneer ik kan werken met mijn mentor is het wel interessant, ik kan vragen stellen en krijg ook meer leerkansen. Wanneer ik met iemand anders moet werken is het telkens afwachten of hij of zij ten eerste Engels kan spreken en of ze mij ook dingen laten doen, maar veel uitleg krijg ik dan niet wat wel een beetje jammer is.

Vandaag ben ik dan terug op stage geweest, morgen moet ik ook weer en nadien nog ergens 1 dagje voor mijn eindevaluatie. Ik moet dus bijna afscheid nemen van de collega’s, het ziekenhuis en de patiënten. Het zal toch raar doen al zal ik heel blij zijn dat ik terug in België kan werken met het vertrouwde materiaal en met collega’s en patiënten waarmee ik wel goed kan communiceren. Het contact met de patiënten hier loopt wel goed ondanks de taalbarrière, maar zou toch graag meer met hen kunnen babbelen. Als ze iets willen vragen lukt het met gebarentaal vaak wel om te begrijpen wat ze willen zeggen, maar een heel gesprek voeren lukt niet echt.

Het loopt nu echt op zijn einde, dat wil zeggen dubbel zo hard profiteren! Woensdag ga ik samen met Eline nog een dagje naar Lissabon, naar het grootste aquarium van Europa, verder zouden we graag nog gaan wandelen in Serra da Estrela en willen we uiteraard geen enkel feestje meer missen. Die anderhalve week zal dus weer zo voorbij vliegen.

Tot de volgende!